maandag, augustus 28, 2006

[Rusty Rick]Eindelijk vorderingen ...

Zondag aan de start in Douai, zoals door onzen 'ijzeren' al aangegeven een no-nonsense parcours en organisatie, maar niettemin een uitdaging.

Na de mixed feelings overgehouden na 1/2 Brasschaat en 1/2 Marc Herremans Classic was ik benieuwd of de opgedreven loopkilometers hun vruchten gingen afwerpen.

Was al op zaterdag vertrokken, enerzijds omdat ik er s morgens heel moeilijk uitkan (wat gaat dat zijn indien ik ooit aan een full distance deelneem ;-)), anderzijds omdat ik het fietsparcours toch eens wou verkennen. Nu het weer liet het zaterdag niet toe om het met de fiets te doen, dan maar met de wagen de ronde van 40km afgehaspeld. Toch wel een pittig parcours leek me, maar ook mooie stukken om snelheid te maken en andere stukken vals plat waar de wind op kop het je lastig maakt.

Rustig opgestaan rond half acht, gegeten en klaargemaakt en de andere teamleden kwamen gelijk met mij toe op de parking, rustig alles klaargezet in de wisselzone, toevallig stonden alle mannelijke WTT'ers naast elkaar in de wisselzone, dat hielp om de tijd door te komen tijdens het uitstel van de start.

Het water was laag, wat maakte dat bij de start die zwart smurrie op de bodem het water pekzwart maakte (heb s avonds nog smurrie uit mijn neus zien komen ;-)), hopelijk spelen de darmkes ni op de volgende dagen.

4 ronden zwemmen, betrekkelijk weinig deelnemers 120, wat maakte dat ik maar 150-200 meter moest spurten om een beetje treffelijke positie te krijgen. Die spurt resulteerde wel in een veel te snelle eerste ronde 9'30, snel rekenen zei me dat dit iets was van 24' op 1500, te snel dus, en het was tenslotte 2500 m. Ronde 2 & 3 dan ook laten terugvallen naar tempo van 11'15, laatste ronde de benen 'geactiveerd' en op 10'30 afgerond. Totale tijd bij verlaten water 42'30. Toch 2 minuten sneller dan gehoopt en gedacht.

Een goed gevoel in de wisselzone, snel een gelleke binnengestoken en als 2de WTT'er de fiets op, na Johnny. Ik weet absoluut niet hoeveelste ik toen was, maar ben op reserve aan de 1ste fietsronde begonnen, vooral omdat de nijdige stukken tussen km 7 en 19 lagen, tot net voor het 20km keerpunt. Maar toch stak ik nog mensen voorbij terwijl maar heel af en toe iemand mij inhaalde. Dat zat blijkbaar goed.

De eerste ronde afgehaspeld zonder al te veel rugpijn en bij begin ronde twee riep iemand mij toe dat ik 38ste was, ni slecht dus voor mij. Dan iets raars, hoewel ik 'op reserve' begonnen was kon ik het tempo niet opdrijven tijdens begin tweede ronde. Wou de eerste 7km van deze ronde het tempo wat verhogen om de klimmen terug op reserve te doen en de terugkeer tussen km 60-80 (voornamelijk bergaf) nog eens alles te geven. Maar de turbo wou niet aanslaan. Anderen begonnen mij voorbij te steken... ???? Wat is dit ??? Te weinig gegeten ? Opgeblazen tijdens de eerste klimmen ? Mijn dag niet ? Niet panikeren echter... rustig blijven. En zie na km 60 kwam ik er plots door, als een speer naar beneden gedoken op de lange rechte afdalingen, toch constant hartslag in het oog houden, 60.5 km als topsnelheid.

Tussen km 65 en 80 nog flink wat mensen ingehaald, ook onze Johnny rond km 74, die weer als vanouds heel goed zwom en de eerste fietsronde nog eens laten zien heeft wat hij in zijn mars heeft. Als die blijft trainen ... Maar wees er zeker van , Johnny's back !

De 80km afgehaspeld tegen 34 km/u gemiddeld in 2u20 denk ik, in de wisselzone rustig tijd genomemen om sokken en loopschoenen aan te doen, een gelleke binnen te steken.

Nu het grote vraagteken, waar sinds twee jaar het lopen voor mij steeds het grote probleem was en een gemiddelde uitslag telkens in een absolute ramp veranderde, heb ik de laatste anderhalve maand het aantal loopkilometers verhoogd. Ook iets andere indeling, meer snelheid trainen (op aanraden van Mieke). Ter info, in brasschaat en antwerpen liep(?) ik nog 2u20 en 2u32 op de halve marathon.... Niet schitterend dus.

Tijdens de eerste 7 km kon ik een tempo vasthouden van 10km per uur, minder slecht dus als voorheen, rond 7 km krijg ik plots een dip... Verdorie, is het vat af ? Toch genoeg gedronken en gegeten, wederom rustig blijven en hartslag in het oog houden. Rond km 8 kwam onze Walter over mij, tja die liep toch echt te snel voor mij... halfweg de tweede ronde begon het terug te beteren, rond km 12 kwam ik terug in mijn tempo, om de derde loopronde zelfs nog iets te kunnen vernsnellen en binnen te komen op 2u07 voor het lopen of 5u16 totaal, toch 12 minuten beter dan in antwerpen waar het zwemmen een stuk korter was. Grootste vooruitgang op het lopen, eindelijk ! Maar we zijn er nog niet, volgende doel is die verdomde 20 km af te haspelen binnen de twee uur (een half uur sneller dan 2 maand geleden) Dat zal wel lukken want, volhouden loont, dat merk ik al twee jaar, traag maar zeker ...

Greetz
Eric.

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage