[Ironflip] Op karakter

Gisteren dus met onze "gele" WTT meute naar Mol getrokken om daar onze Familiedag te ondergaan. Een drukke dag was het. 's Morgens met een kwartier vertraging vertrokken naar MOL met een delegatie van 14 auto's.De rest ging op eigen houtje naar daar rijden. Toch geen senecure om met zo een groep samen te blijven. In tegenstelling tot het fietsen in een stayerwedstrijd moet je als kopman traag rijden en na iedere bocht snelheid minderen zodat de achterste gelederen niet uit elkaar vallen. Er is een snelheidsverschil van +/- 30 per uur tussen de eerste wagen ( 100/hr) en de laatste ( 130/uur). Dit te wijten aan het jojo effect.

Eenmaal terplaatse volgden de wedstrijden elkaar heel snel op en was de dag snel voorbij. Voor mezelf duurde het hele event 1.14.16 uur . Deze 1/8 was absoluut geen doel in mijn trainingsopbouw maar wel een geijkte meeteenheid daar ik hier vorig jaar ook was. Resultaat : 4 sec trager. Ik had toch enige verbetering verwacht. Misschien zat de 1/2 van Douai van vorig weekend nog in de benen ?

Waar ik het hier over wil hebben is teamspirit en doorzettingsvermogen. Katty heeft dit weekend aan een trio triathlon deelgenomen. Samen met Elke (zwemmen) en Tom (lopen) vormde zij een trio met zicht op podium. Dat was natuurlijk gerekend zonder pech! En pech hebben ze gehad. Nadat Elke als 6de uit het water kwam was het aan Katty
haar beurt. Ze fietste mooi de grote "plateau" rond en had na 1 ronde al 20 seconden ingelopen op de eerste WTT ploeg. En toen ... niks meer. Iedereen riep me toe dat Katty platgereden was. Pas na ettelijke 10-tallen minuten kwam ze er door. Op kousevoeten met de fiets en de koerschoenen in de handen jogde ze de wisselzone binnen zodat Tom toch nog kon starten met lopen. Weliswaar buiten klassement omdat ze minder gefietst hadden maar ze wilden wel uitdoen waar ze voor gekomen waren. Dit is wat ik teamspirit noem en vooral het karakter hebben om niet voor de gemakkelijkste oplossing te gaan ... de opgave !